มาแล้วฮ้าาา.....Double Call เล่ม 7 ที่ทุกท่านโหยหา มาอยู่ในเงื้อมมือปอโกะแล้วววว ** ไชโยโห่สามลา^^ ** โดยความอนุเคราะห์อันใหญ่หลวงของ "พี่ตุ่ย" พี่สาวแสนดีที่อุตส่าห์ส่ง ems มาให้ปอโกะ แถมไม่คิดเงินแม้แต่บาทเดียว ใครว่าน้ำใจหายสาบสูญไปจากโลกใบนี้แล้ว? ปอโกะคนนึงหล่ะค่ะที่ไม่เชื่อ....อย่างน้อยที่สุดก็ตั้งแต่วินาทีที่ได้รับหนังสือดีๆเล่มนี้ และก่อนที่เราจะเริ่มทำอะไรอะไร(หนุกๆ^^) ใน hp พิเศษเฉพาะกิจอุทิศให้นู๋โยจ^^ ปอโกะขอเป็นตัวแทนให้ตัวเองและเพื่อนๆขอบคุณพี่ตุ่ยมากๆเลยนะคะ แม้เราจะไม่เคยรู้จักกันมาก่อนแต่ปอซาบซึ้งในน้ำใจของพี่มาก พวกเราจะไม่มีวันนี้เลย (รึถ้าจะมีก็คงช้ากว่านี้แยะ....ประมาณชาติหน้าตอนบ่ายๆ^^) ถ้าไม่ได้พี่ตุ่ยค่ะ ^^
OK ค่ะ ... เพื่อมิให้เป็นการเสียเวลา มาเริ่มกันเลยดีกว่า.....บอกตรงๆว่าปอโกะไม่เคยซื้อการ์ตูนของค่าย GUST COMIC เลยค่ะ ปกติอุดหนุนแต่เครือ BiBlos เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นการ์ตูนค่ายนี้ โอ๊ว.....ประทับใจค่ะ กระดาษดีมากๆ ขาวสะอาด หนาปึ้ก รูปเล่มก็สวยในราคาที่แพงกว่าการ์ตูนของ BiBlos ไม่กี่สิบเยน ซึ่งถ้าเป็นค่ายหลังนี่ คุณจะได้การ์ตูนดำๆ กระดาษบางๆ แม้จะเก็บไว้ในห้องอุณหภูมิจุดเยือกแข็งก็ยังสามารถกลายเป็นหนังสือพิมพ์ขายเจ๊กได้(ดำได้ที่^^) อยากให้การ์ตูนบางประเทศแถวๆนี้เป็นงี้มั่งจังเยยย^^ ควรค่าแก่การสะสมค่ะ
ส่วนเนื้อหาข้างในจะเป็นอย่างไรนั้น ขออนุญาตท้าวความถึงเล่ม 6 นิดนึงละกันนะคะ เล่ม 6 เล่มที่แล้วจบลงตรงที่น้องนู๋ เซ็นโด โยริโตะ โดนตาหื่นเคนซากิ - นักกีฬาทีม wings ที่เป็นคู่แข่งกะโทมะ - หิ้วขึ้นโรงแรมไป (จริงๆใครหิ้วใครก็ไม่ยู้^^) อันเนื่องมาจากความน้อยเนื้อต่ำใจที่ได้เห็นภาพบาดตา โทมะซังสุดที่รักผู้ซึ่งยังไม่หายดีจากอาการบาดเจ็บ จูบ...kiss...kiss อ่ะ kiss (เออ...รู้แล้ว) กะอากิโยชิซัง รักเก่าที่บ้านเกิด^^ แต่เป็นรักปัจจุบันของโฮตตะเพื่อนเซ็นโด เอ้า....งง...งงกันเข้าไป ปอโกะท้าวความได้เฮงซวยมาก ~_^ แนะนำให้เพื่อนๆกลับไปอ่านเล่ม 6 ใหม่อีกรอบแล้วจะ get ค่ะ สรุปว่ามันจบตอนที่เคนซากิกะโยจจังกะลังตะครองกอดกันเข้าโรงแรมหละค่ะ......ทิ้งให้บรรดานักอ่านหื่นกามทั้งหลาย^^จินตนาการไปต่างๆนานาว่างานนี้ "โยจจังจะเสร็จไอ้หื่นนั่นอ๊ะป่าว?".............
........โทมะซังจะกระโดดออกมาจากมุมมืดมุมใดมุมหนึ่ง (มาได้งัยก็...ช่างมันเหอะ) กระชากคอไอ้เคนซากิลงจากเตียง ต่อยกันพอน่วม^^ มี background เป็นนู๋โยจนั่งเอามือดึงเสื้อมาปิดตัวเองไว้ ตัวสั่นระริกๆ^^ แต่ก็รักษาความบริสุทธิ์ผุดผ่อง (!!??) ของคนรักเอาไว้ได้.......มันต้องเป็นอย่างนี้สิ โลกไม่น่าโหดร้ายกะปอโกะมากขนาด....ขนาดนั้นนะ.......หึหึหึ.......หารู้ไม่ ปอโกะหารู้ม่ายยยยยยยย.............
ถ้าเพื่อนๆคิดว่าตอนต่อจะเป็นหยั่งที่ปอเพ้อเจ้อข้างบน.....คิดผิดค่ะ !!! ......... ในที่สุดก็ - ไม่เหลือ - นู๋โยจเสร็จไอ้หื่นเคนซากิซะแย้วว......ฮือ.......(T_T) ด้วยความเต็มใจทีนึง และไม่เต็มใจ (แต่ก็เอาวะ^^) อีกทีนึง ซู๊ดดดด.......หกมาก....ขอบอก^^ ปอโกะในฐานะประธานชมรมขอยืนยันว่างานนี้ไม่รอดแน่ๆ ฉาก xx ของน้องโยจกะไอ้เคนต้องโดน LoveBook หั่นแน่ๆ ไม่เชื่อก็.......ดูเอาเองเถอะค่ะ.....
[ 1. อินโทร ] [ 2. เริ่มเลยดีมั๊ย^^ ] [ 3. ดี !! ] [ 4. เดี๋ยว..เดี๋ยวเด้!! (โปรดสังเกตหน้าเคนซากิ....หืม....หื่นดีเจรงๆ^^) ] [ 5. อาบน้ำก่อนนะที่รัก (ใครรักมึ...คุณ^^) ] [ 6. ไม่ไหวละ เอาเลยดีก่า...^^ ] [ 7. kiss scene ] [ 8. ว้ายยยยย... ] [ 9. อ๊าาาาา.... ] [ 10. อื๊ออออ....] [ 11. คร่อก.....สลบเหมือด...(มันส์มากกก^^) ] [ 12. ตื่นแล้วเหรอจ๊ะ ] [13. ยัง...ยังไปไหนไม่ได้ ] [ 14.ซาดิสต์ชะมัดไอ้หื่นนี่ !! ] [ 15.สงสารนู๋โยจ T_T ]
โว้ย...หงุดหงิด !! โทมะซังไปไหนของมันว้าาาา บ้าที่สุดเลย เคนซากิมันคว้านู๋โยจไป dax แย้วเห็นมั๊ย...อืม...ว่าแต่ว่าลีลาไม่เบาเลยนะอีตาหื่นนี่^^ เดี๋ยวเหอะ...เดี๋ยวนู๋โยจเกิดติดใจขึ้นมาตูจะสมน้ำหน้าให้ !! อ่านเล่ม 7 แล้วอาจจะนึกเกลียดโทมะขึ้นมานิดหน่อยที่ปล่อยให้คนรักต้องช้ำใจ(และกาย^^) แต่ต้องเข้าใจค่ะว่าโทมะมันยังไม่หาย แล้วโทมะเองก็เริ่มรู้ตัวค่ะว่าตัวเองมีปัญหาแน่ๆ ก็เลยไปปรึกษากับคุณหมอเชินซากิ(คนรักของพี่ชายนู๋โยจ....เป็นกันยกทีม^^)
[ 16. หมอกั๊บ....ป๋มจะทำยังไงดี T_T ]
คุณหมอชินซากิแนะนำว่างัยปอโกะก็หารู้ไม่ แบบว่าขี้เกียจเปิดดิกอ่ะค่ะ อ่านแทบไม่ออก ~_^ แต่พอจะเดาๆได้ว่า คุณหมอแนะนำให้ฮาราคีรีล้างบาปซะ....เอ๋...ไม่ใช่เหยอ...แหะแหะ....โทษทีค่ะ ใส่อารมณ์ส่วนตัวมากไปนี๊ดดด^^ คุณหมอบอกประมาณว่าให้ไปจัดการที่ต้นเหตุของความรู้สึกทั้งหลายเหล่านั้น ก็คือโทมะต้องจัดการกะอดีตที่แม่เค้าพร่ำสอนกรอกหูเกี่ยวกะพ่อตัวเองให้ได้ แล้วจึงจะสามารถก้าวผ่านจุดอ่อนทุกอย่างที่มีอยู่ คุยไปคุยมา โฮตตะก็โทรมาบอกว่า นู๋โยจยังไม่กลับบ้านเลย.....เอาล่ะสิ....ไอ้ฟายโทมะ oops !! แหะแหะ..ขออำภั ย..ลูกติดพันฮ่ะ^^
[ 17. โยจจัง....ค่ำนี้ไปนอนไหน...T_T ] [ 18. ชั้นคิดถึงเธอตั่งแต่หั๊วค่ำจนอุสาสาง^^ ] [ 19. ด้วยเกิดความรักผุดขึ้นที่กลางหว่าง...เอ่อ...ฤดี๊...^^ ] [ 20. ใจ๊เร๊าตร๊งกั๊น...วิญญาณสัมพันธ์กะไอ้เค๊นซากี.....^^ ] [ 21. อ้าว..เฮ้ย...ร้องยังไม่จบเยย จารีบปายหนาย^^ ]
โทมะกะโฮตตะรออยู่จนเช้า นู๋โยจก็ยังไม่กลับมา แต่พอตอนเช้าตาหื่นเคนขับรถมาส่งโยจจังที่ที่พัก การเผชิญหน้ากันระหว่างราชาโฮมรันทั้ง 2 ก็เกิดขึ้น !! (อันนี้ก็ต้องถามโยจจังเอาเองล่ะค่ะ ว่าใครตีโฮมรันได้เด็ดกว่ากัน อิ..อิ..อิ..^^ ]
[ 22. หึหึ...โยจจังเป็นของข้า ใครอย่าแตะ ] [ 23. ดูหลักฐานซะให้เต็มตาไอ้..ไอ้..@#$%%??!&฿ ] [ 24. โทมะซังต้องกลับมาเป็นที่หนึ่งให้ได้สิ!! ]
ก็...นู๋โยจพูดอะไรซักอย่างเป็นการเตือนสติโทมะอ่ะค่ะ ประมาณว่าถ้าโทมะยังก้าวผ่านจุดอ่อนของตัวเองไม่ได้ เราจบกัน !! น่าน....ปอโกะมั่วไปเรื่อย ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ โยจจังแค่อยากให้โทมะกลับมาเป็นคนเดิมแค่นั้นเอง....คาดว่านะคะ อ่านผิดขออภัย บอกแย้วว่านู๋โง่^^ ข้างฝ่ายโทมะก็เริ่มฉลาดค่ะ^^ ลั่นวาจาท้าประลองกะเคนซากิ การแข่งครั้งหน้า ใครได้เป็นราชาโฮมรันก็มีสิทธิ์คว้าโยจจังไปครอง
[ 25. เอาเมียตูคืนมา!! ] [ 26. คิดว่าแย่งคืนไปได้ก็ลองดู๊....** ไฟลุกพรึ่บ ** ]
เอาล่ะฮะ...ศึกชิงนายเริ่มต้นขึ้นแล้ว รักสามเส้า คนนึงก็เด็ด อีกคนมีแววว่าจะเด็ดกว่า อ๊างงง....เลือกไม่ถูกเยย^^
พอประกาศสงครามกันเรียบร้อย ต่างฝ่ายต่างก็ซุ่มซ้อมฝึกฝีมือกันอย่างเอาเป็นเอาตาย (ฝีมือในการตีเบสบอล...อย่าคิดลึก) งานนี้ถ้าแพ้ก็ต้องเสียทั้งคนรักและศักดิ์ศรีกันเลยทีเดียว โทมะได้รับไม้เบสบอล(คาดว่าเป็น)ที่พ่อเคยใช้สมัยอยู่ Orioles จากผู้จัดการทีม ชะรอยจะเอาไว้ให้เป็นเครื่องรางของขลัง นี่ถ้าส่งมาปลุกเสกที่เมืองไทยซะหน่อย ปิดทองคำเปลวซักสองสามแผ่นจะยิ่งขลังมากขึ้น อิทธิฤทธิ์เหนือกว่าปลัดขิก 100 เท่า (เพราะยาวกว่า^^)
[ 27. มอบของที่ระลึก ] [ 28. ให้แล้วก็ใช้ให้เป็นประโยชน์นะเฟ้ย ]
ข้างฝ่ายนายเอกของเรา ยังคงทำตัวน่าจ๋งจ๋านอยู่มิสร่างซา T_T
[ 29. โยจจังไม่น่าเลยอ่ะ ] [ 30. ไม่ได้เต็มใจหรอก แต่มันติดพัน...เอาเข้าไปปอโกะ^^ ]
ตัดฉากไปที่โทมะ....โทมะกลับบ้านไปพบแม่เพื่อจัดการกับอดีตที่ฝังใจ
[ 31. เพราะแม่อ่ะแหละ ผมถึงเป็นเกย์ เอ๊ย..ไม่ใช่ ผมถึงต้องเป็นหยั่งงี้ (ดูมัน...อกตัญญูจริงๆ) ] [ 32. สาบส่งอดีตอันเศร้าหมอง1 ] [ 33. สาบส่งอดีตอันเศร้าหมอง2 ]
พอถึงวันแข่ง .......โทมะพกความมั่นใจมาเต็มกระเป๋า เล่นเอานู๋โยจขนลุกซู๋^^
แต่เรื่องยังไม่จบแค่นี้ซิคะ อากิโนะ เพื่อนสมัยมอปลายของโทมะที่เป็นนักข่าวแอบล่วงรู้ความลับของพวกเค้าแล้ว
[ 35. กรี๊ด....อะไรกันนี่ ] [ 36. คนรักของโทมะซังที่เคยพูดไว้ก็คือ.....]
เรื่องราวในช่วงหลังนี่ปอเริ่มมึนส์แล้วค่ะ~_^ ยิ่งดึกยิ่งอ่านไม่ออกง่ะ แหะแหะ....ในตอนจบของเล่ม โทมะซังเปลี่ยนไป!! โทมะซังตีโฮมรันตั้งกะลูกแรก !! สร้างความตื่นตะลึงให้ทุกคนในสนาม โดยเฉพาะไอ้เคนซากิ หึหึ...งานนี้สนุกแน่........
[ 37. มั่นใจอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน ] [ 38. โทมะซังเท่จังเลยยย^^ ] [ 39. แล้วเราจะได้เห็นดีกัน...ไอ้หื่น^^(ตกลงใครหื่นกันแน่ฟะ?) ]
ว้า.....จบแบบนี้อีกละ จบแบบให้ลุ้นต่ออีกล้าวววว ก็คงต้องติดตามกันต่อไปในเล่ม 8 ค่ะ หวังว่าเพื่อนๆจะพอรู้เรื่องกะที่ปอเพ้อเจ้อมาทั้งหมดนี้...ไม่มากก็น้อย(หรืออาจจะไม่รู้เรื่องเลย ~_^)นะคะ....ถ้ามันมั่วไปหน่อย หยอกแรงไปนิดก็อย่าโกรธกันเลย ใจจริงอยากจะทำให้มันดีกว่านี้แต่ไม่มีเวลาจริงๆค่ะ อยากให้เพื่อนๆได้อ่านได้ดู scan กันก่อน เลยไม่ค่อยได้ขัดเกลาเท่าไหร่ ขออภัยไว้ณ ที่นี้ด้วยค่ะ (_ _)
พบกันใหม่โอกาสหน้า ปอโกะทูลลาไปแพ่นกะบาลโทมะแป๊บนึง^^ บ๊ายบายจ้า
29 April 2001
:: มีข้อคิดเห็น ติชม ด่าทอ ใดๆ เชิญที่นี่ค่ะ ryolove_reallove@hotmail.com ::
